Fietsdag 8: Thung Yao (Bij Palian)- Pak Bara (61km) (80 km)💣☹️ (13/02/2019)

Eerst fiets ik naar de homestay 2 km verder op,vanwaar de route start. Maar er zit een fout in de beschrijving. Ik fiets 11 km in de verkeerde richting,naar mijn gevoel klopte er iets niet,dus spring ik een school binnen. 

De meeste Thaise leraressen spreken een aardig mondje Engels.dus vraag ik haar of dit de weg is naar Pak Bara beach... No youre wrong ,itis The other direction👩🏼‍🎓. 

Stoom komt uit mijn oren,geen tijd te verliezen en fiets in spoedtempo terug naar het startpunt. Daar vraag ik aan de overburen waar ik naar toe moet en ipv links was het naar rechts ,balen☹️ Eind goed al goed en besluit stevig door te fietsen ,gemakkelijker gezegd dan gedaan,het is flink heuvelachtig op de route,maar o zo mooi.

Deze morgen nog een dame gezien die het rubber ging aftappen gekleed met rubberen laarzen aan,dat heeft als doel tegen slangenbeten. Eens gezien in een docu,als een slang uithaalt ,buiten ze meestal richting enkels en zo heedt de slang geen grip.

Onderweg kan ik ook een grot en waterval bezoeken,maar als ik straks toekom heb ik 80 km achter de kiezen dus mijn pijp zal al genoeg uit zijn.

ha,ha dat heb ik nog niet verteld,al vanaf Phuket word ik nageroepen met “Hello!” ,elke 5 minuten is niet overdreven. Dan schiet ik altijd in een lach en moet ik denken aan het liedje uit de jaren 80’ van “Lionel Ritchie”: Hello is it me you looking for!

Na 27,5 km (+22 km) zie ik een 7/11 shop die heb je overal in Thailand,zijn goedkoop,hebben een beetje van alles in huis en airco! Na weeral een 1/2 L water of 2 gekocht te hebben,ga ik naar buiten en verorber een zak nootjes. 

De agent op het kruispunt maant mij aan om naast hem te komen zitten onder de grote kitscheriger politiehelm die als controlepost dient en schaduw biedt. Tja moet hij mij geen 2x komen zeggen. Blijkt dat hij zijn Engels wil oefenen,hij heeft een standaard vragenboeken bij Engels-Thai voor tourists. Ik verander even van beroep: “Sandra de lerares”👩🏼‍🎓😎. Leuke onverwachte ontmoeting alweer. 

Na nog een paar stevige klimmetjes kom ik na ongeveer 52km (+ 22km) aan in Pak Bara een hectische stad,met ontelbare winkels in een langgerekte straat met heel veel verkeer.

Enkele km later sta ik aan het “ Langka beach resort” zowat het enige hotel die echt aan het strand ligt.

De receptioniste toont mij de kamer, die is wat afgeleefd,maar heeft airco,een ruim bed,mini frigo en koffiezetapparaat vlak aan het stand (1000 Thb). Mij hoor je niet klagen.

Ze vraagt of ik 1 of 2 nachten blijf. Dat weet ik nog niet,zou graag een 3 eilanden toer boeken naar Koh lipe,Koh Tarutao (het voormalige gevangeniseiland) en Koh adang. Na een verkwikkend douche spring ik op de fiets ,het is 2 km verder tot aan de pier.

Ik vind de tour die ik wil doen,maar “not enough tourist”=“canceled”.Dan maar het ontbijt kopen voor morgen in de 7/11 ,donuts lekkere (10 Thb/stuk) en melk.

Een 50 tal meter van het resort heb je een lekker restaurantje met zicht op zee. 

Ik bestel fried Rice en een tofuschotel.Bij de fried Rice is er een kommetje voorzien met saus,mmm ziet er interessant uit. De volledige inhoud over de rijst,Amaai mijn ratje,de stoom komt uit mijn oren,gelukkig is het tofugerecht zoet😁

Met het lieve schildpadkitten op de veranda,genieten we samen van de zonsondergang. Morgen naar Satun,slaapwel iedereen😘😘😘