Extra fietsdag: Beklimming van de hoogste berg van Langkawi: “Mount Raya” + bezoekjes

Vandaag heb ik het plan opgevat om die top met de fiets te beklimmen. Staat niet in het routeboekje van awol.nl! (Zelf bedacht,leek mij een leuke uitdaging).

Aangezien ik niet weet hoe warm het gaat worden,vertrek ik terug vroeg om 7h. Ik hou er van om te fietsen in schemerlicht en de natuur te zien ontwaken.

Dus gisteren aan de taxistand een Back Up plan gevraagd. Van een jonge taxichauffeur krijg ik een visitekaartje (het zijn vaste taxi-tarieven) voor 70 Ringit kan hij mij en de fiets komen oppikken. Goed om een plan B te hebben😁.

Ik volg de 154,116,112,119,112 en route 278 naar de Gunung Raya. Natuurlijk in het begin was ik weeral verkeerd,vroeg aan een marktkraamster of dit de weg is naar ”Mount Raya”. “No mountains over there miss”.Dus 1/2 km terug fietsen en nu goed op weg.

Na ongeveer 17 km ben ik aan de voet van de berg en route 278. Nog even goed drinken en we beginnen eraan.

T’is niet waar hè ,het zit hier vol makaken. Ik betrouw het zaakje niet en fiets in het midden of minstens 1,5 meter van de zijkant. De asfalt ligt er slecht bij en mijn zonnebril is aangeslagen dus opletten geblazen. Ik klim gestadig en neurie “Simply the best” of wat dacht je van deze “I did it my way” ... een mens moet zich toch oppeppen hè .

Afstappen is geen optie,die apen lopen op de vangrails en metalen leidingen. Af en toe hoor je ze van ver zich slingerend naar beneden vallen. Ik hoor ze al zeggen tegen elkaar,zou die zotte fietster geen eten bij zich hebben.

Dus blijf ik op mijn tanden bijten en door fietsen,ergens op 3/4 van de top is er een haarspeldbocht,geen apen te bespeuren. Dus kan ik even drinken,want drinken en fietsen lukt mij niet zo goed,dan lig ik bijna altijd met mijn vel omhoog😂 

Wat is het hier mooi en rustig. Onderweg passeert mij het eerste gemotoriseerd verkeer,een groepje plaatselijke jongeren die hier komen ontspannen. Ze moedigen mij aan,go go miss.

Het geeft mij vleugels. Ik zie plotseling een koppel neushoornvogels,WoW wil mijn camera nemen. De vogel is al gaan vliegen,Aha vandaar komt dat spreekwoord😂

Ik zie enorm af maar geniet van de fysieke inspanning, maar op de kleinste versnelling lukt het wel. Ik klamp mij dan vast aan de bovenkant van het vlinderstuur en trek mij zo naar boven.

Opeens zie ik iets zwart op de weg,blijkt een doodgereden schorpioen te zijn. Ben al blij dat ik de beslissing genomen heb om naar de top te fietsen ipv te wandelen dwars door de jungle dat kan je ook doen. Zie link hieronder voor de durvers:

http://vagabondway.net/free-langkawi-hikes-malaysia/

De jungle is voor de dieren,de moderne mens hoort daar niet thuis,mag er niet aan denken stalkende makaken,bijtende schorpioenen en grote mieren help!

Halverwege komt er een jongeman op zijn scooter mij vragen of het gaat. Straks als hij terug komt van de top zal hij het nog eens vragen.

Een 20 tal minuutjes later zoals beloofd stopt hij nog eens en geeft mij een gebak.Dat is vriendelijk maar geef het hem terug in plaats daarvan vraag ik of hij water kan missen. Want van mijn 2 L is er maar een 1/2 L meer over,De jongeman geeft mij 1/2L. Wat een schatje😘

Nu beginnen ook enkele toeristen met hun scooter me te passeren,tja de jeugd kanniet vroeg opstaan,sommige toch.

Bijna aan de top stop ik aan een eerste uitzichtpunt met informatieborden, een lief Engels koppel stopt daar ook met hun huurautotje.Enkel de thee met scones ontbreken nog bij het gezellige praatje.

Nu fiets ik verder,Amaai het vergt het uiterste van mijzelf. Maar ik heb een truukje ooit geleerd van een reisleider. Let op je ademhaling en je wordt bijna nooit moe😉

Eindelijk na 13 km met een stijgingspercentage van 8 procent kom ik aan het observatiegebouw,aan de voet liggen 2 honden. Blaffende honden,bijten niet😁

Het laatste stuk de helling naar het gebouw is 15 procent,dat leg ik al wandelend af. Boven aangekomen kan je naar het toilet voor 1 Ringit. Op de top liggen al katten op mij te wachten.

De observatietoren is gesloten voor publiek,maar toch heb je prachtige uitzichten op het lagere gedeelte. 

Nu beginnen aan de afdaling,het Engels koppel en de Duitser die op de scooter net is toegekomen maant mij aan tot voorzichtigheid.

Ik begin aan de lange afdaling,het is zeer stresserend,het linkervak ligt er slecht bij,dus ik speel spookrijder. Het angstzweet barst mij uit maar ik bereik veilig de voet van de berg.

Ik voel mij fit genoeg om het graf van de prinses Mahsuri te bezoeken Via weg 119/118.         De weg er naar toe is rustig en opeens geritsel in het struikgewas. Yesssss😍een monitorlizard van 1 meter. Ik kan wel een gat in de lucht springen. Vandaag al 2 grote diersoorten gespot😎.

Aangekomen aan de tombe,betaal je 17 Ringit , het is wel een bezoekje waard,een museum met voorwerpen die van de beeldschone prinses waren en haar tragische dood. Ze werd namelijk geëxecuteerd omdat ze overspel zou gepleegd hebben,wat niet waar was. Daarna heeft ze een vloek over het eiland uitgesproken : 7 generaties zou het eiland geen geluk kennen.

Mijn pijp is ver uit na 52 km en besluit terug te fietsen naar het hotel.Op de terugweg stop ik nog in het dierenasiel en ontdek weer een mooi plekje met prachtige huizen,interieurs en katten.

Wat een dag douchen,eten,filmpje kijken “Jurassic Parc 2” en dodo kindje do,echt wel verdiend. 

Want morgen vroeg op,voor de boot naar Penang.

slaapwel lieve volgers😘😘😘