Grensroute dag 1: Drielandenpunt - Stein (70,1 km=volgens de gids)

Vanuit Kelmis, fiets ik terug naar de kerk van Moresnet en hervat mijn route richting knooppunt 6.

Sta er kloek op trouwens,na mijn zelfgemaakt ontbijt: schoenzolen (lees=rijstwafels) met jonge kaas. Gelukkig heb ik mijn reis-waterkoker bij voor mijn kopje koffie. Handig spul kan je in de Aldi kopen.

Even na de kerk van Moresnet, zie je de indrukwekkende viaduct van Moresnet. Is trouwens een van de meest iconische bruggen van België. De geschiedenis is echter tragisch,je kan de brug vergelijken met 🎬“The Bridge on The river kwai “ (verfilmd met Alec Guinness) .Het spoorviaducten van Moresnet  werd echter niet gebouwd door Engelse krijgsgevangenen zoals in laatstgenoemde film ,maar door Russische krijgsgevangen die ondervoed en in onhygiënische omstandigheden het spoorviaducten moesten bouwen.

‘Nog een interessant weetje in WO2 is het viaduct 2 x opgeblazen . Eenmaal door de Belgen en eenmaal door de Duitsers. Eindscore 1-1.

Neem hier trouwens je foto bij de eerste glimp, want je krijgt ze niet meer te zien. Ofwel  was ik aan het slapen,kan ook.

In plombières kom ik langs de mijnsite . Waar je het museum kan bezoeken en vele wandelingen kan doen.

Ik fiets vervolgens door een bos, waar mijn voornaamste doel is geen wijngaardslakken te herleiden tot pap. Vergt uiterste concentratie.

Tevens kunnen we hier wat leren van fietsvriendelijkheid,tarmac stroken in fel rood en met sluisdeuren als de fietser aan een gevaarlijk oversteekpunt komt.

We vervolgen de weg naar Teuven al klimmend en dalend. Tijdens de afdaling valt mijn mond open van verbazing. WoW “het Kasteel van Beusdael” wat een prachtig sprookjesachtig kasteel uit de 13 de eeuw, gelegen in het prachtige Geuldal.

‘Dan terug gestadig klimmen, waar even verder de vooruitgeschoven bunker stelling Beusdael-Sippenaeken staat en aan de overkant een paal die markeert waar de dodendraad stond.

Even verderop door het bos staat er een sereen monument van de dodendraad uitgehakt in natuursteen,heel mooi.

Dit is het land van de Voerstreek en het mooie dorpje Teuven is er een van . Waar de legendarische herberg moeder de Gans ligt. Tof ben hier ooit eens geweest met Tony, toen we een midweek in de Voerstreek geboekt hadden.Kwamen dan nog onverwacht controleur Marc tegen die daar ook op verlof was. Ha,ha de wereld is klein.

Aan knooppunt 430 heb ik de keuze om de Noordelijke of Zuidelijke variant te volgen.

Ik kies de Zuidelijke variant,dat loopt over de grenskam . Zal wel gemakkelijk zijn,heb natuurlijk de tekst in de gids niet gelezen. Blijkbaar veel steile beklimmingen en afdalingen.

Oeps. Om mij moed in te zingen 🎼🎼🎼 Simple The best van Tina Turner en ik zweef die heuvels over zoals 🎬Superwoman. Allez dromen mag hè.

Tijdens een van die klimmetjes verschiet ik mij een breuk, fiets uiterst rechts zoals een goede leerling en kijk toevallig naar rechts en een koe zit op zijn gemakje over de draad te grazen.

Weet niet wie het meeste schrok de koe of ik😃

De Voerstreek is eigenlijk de gemeente Voeten waaronder de dorpjes Sint-Pieters-Voeren,Sint Martens-Voeren,’s-Gravenvoeren,Teuven,en nog 18 andere gehuchten.

We gaan even terug in de geschiedenis, weet je nog taalkwestie met Happart,dat tot de val van de regering leidde in 1987🧐. Dat ging hem dus over Voeren.

Aan knooppunt 76 kies ik voor de zomervakantie ,dus dat is via het  veerpont. Dan heb ik bijna 36,9 km op de teller. Het pont kost 1€.

Een tweetal knooppunten aan knooppunt 412 kan je kiezen om het alternatief Sint-Pietersberg te nemen. Dit is fietsen naar een kalksteengroeve,heel spectaculair. 

Dit knooppunt ligt aan een spectaculaire brug waar je een fantastisch uitzicht op het Albertkanaal en Lanaye kanaal.

Ik neem echter de kortere route niet door Maastricht ,maar er langs. Want heb geen flauw idee hoe ver het nog is tot aan de accommodatie en hoe vlot is het ga vinden.

Even verderop ligt Eben-Emael aan knooppunt 405 ,ik zie moulin loverix gespecialiseerd in pannenkoeken ,zit zo danig te kwijlen dat ik bijna de historische site rechts niet zie liggen. Het fort van Even-Emael,een echte aanrader. Nu geen tijd voor ,maar kom zeker eens terug met Tony.

Daarna langs Kanne waar de grot Muizenberg ligt. Die gebruikt werkt als ondergrondse vluchtweg voor spionnen,oorlogsvrijwilligers en smokkelaars. Daarom plaatste de Duitse bezetter de elektrische draadversperring om het dorp heen.

Vlak erna is het een steile klim door het bos. Gestadig en met volle moed begin ik er aan en daarna willen mijn benen niet meer mee. Ik maak eerst dat ik uit het zicht ben van de toeristen en daarna stap ik af en duw de fiets een eindje tot ik weer wat afgekoeld ben😜.

De route volgt grotendeels langs de Maas en het is pokke warm vandaag🥵

Aan knooppunt 52 steek ik de Maas over met het veerpont naar Geulle op de Maas en dan vervolgens via knooppunten richting Stein. Reden waarom ik dat deed, was niet zeker dat ik over de Maas aan knooppunt 51 kon. Volgens streetview was er geen mogelijkheid om boven op die brug te geraken of over het water. En in de gids lijkt het of je niet naar Meers kan,het dorpje naast Stein waar een gastadres van vrienden op de fiets gelegen is  

Het is ondertussen al 17 h als ik in Stein toe kom.

Waar ik iets zoek voor te gaan eten. Aha Pizza Domino is het enige wat ik zie . Voor ongeveer 10€ heb ik een Italien vegetarische Funghi pizza.

Buikje lekker rond en via knooppunten naar het gastadres. Die knooppunten passeren ook de ruïne van Stein.Nog eens moeten vragen of was weeral verkeerd,maar uiteindelijk kom ik rond 18 h stipt aan. Dat is kunnen timen, want ze vroeg om pas rond dat uur te arriveren.

Ik krijg een lekkere pompelmoes drankje aangeboden. Maak kennis met de kat en hond. Ben blij dat ik mij kan verfrissen en de blog kan updaten.

Amaai wat een vermoeiende dag, ongeveer 80 km op de teller.