De grensroute: aanloopdag 2

Via knooppunten 68-89-81-90-124-88-11-11-11-3-1-2-79-6-65-67-68-69-85-86-90-93-91 gaat het vandaag, lijkt gemakkelijk hè op papier🧐 Maar zal blijkbaar zwaar worden,maar dat wist ik toen nog niet =“spreekwoord:wat niet weet wat niet deert”😜.

Prima geslapen, met de ventilator aan. Wat mij verbaasde, aangezien ik met de gastvrouw nog tot 23h een ikea kast geholpen heb met samenstellen. Lieve gastvrouw, een beetje alternatief maar het klikte goed.

Rond 8h20 vertrek ik, over de rivier de Demer het bos in langs een gedenkteken van de oude tramlijn die er vroeger was. Hallo kroket,wil niet voortdurend aan mijn werk herinnerd worden,ben met verlof😁.

Na ongeveer 5 km valt mijn mond open van verbazing als ik langs de landcommanderij “Alden Biezen” passeer. Blijkbaar iets te ver opengevallen want mis een knooppunt,dat zit er niets anders op dan op je stappen terug te keren pff.

Allez de fietsroute gaat door het immense domein, moet ik beslist eens doen met mijn eega.

De route gaat verder langs mooie wijdse velden en uitzichten. 
na ongeveer 28 km fietsen ben ik pas bij knooppunt 88,courage😩

Wist niet dat Haspengouw zo heuvelachtig is.

Op knooppunt 11 kom ik langs een oorlogsmonument van 3 soldaten van het Britse squadron. Heel jammer dat die op een jeugdige leeftijd om het  leven gekomen zijn.

Vanaf knooppunt 11 kan je ook naar de site van onze voorlopers op 2 voeten (de Neanderthaler ), helaas skip ik ,zie al genoeg hedendaagse die dezelfde trekjes hebben😂.

Op weg langs knooppunt 3 passeer ik een excalibur  steen met 2 zwaarden in. Effe proberen uittrekken ,je kan nooit niet weten dat ik toevallig “The chosen one” ben 🎬Star Wars😃.

Via knooppunt 3 ,passeer ik langs Maastricht ,Amaai hier is het oppassen geblazen en dan zijn er nog de Maastrichtse hooligans die de knooppunten met hun anarchistische stickers.

Voila ,ik geef hun een koekje van eigen deeg en trek de sticker er af😁. Meet The Gentse hooligan😂.

Het is gezellig druk op de terrasjes aan de Maas, maar geen pauze voor mij,nog heel wat km’s te gaan.

Net buiten het centrum terug kicken, de enorme koepelkerk van Maastricht.

Net voor knooppunt 67 aan kalkoven “ de valk” krijg ik een dipje en besluit iets te eten en veel te drinken om even op mijn plooien te komen.

Gelukkig passeer ik regelmatig WoW plaatsjes zoals de groeve t’ Rooth in Bemelen. Na heel wat heuveltjes.

In Bemelen terug een dipje, gelukkig een bord koffie met  vlaai aan café t’plateau in Bemelen.

Skip de koffie ,2 Spa rood met vlaai en kan er weer tegenaan 👍🎂.

De route passeert nog langs de Tienhovenmolen die nog steeds in dienst is,langs Limburgse akkers waar de korenwolf thuis is en nog heel wat kleine schattige dorpjes met leuke stopplaatsen. 

Maar ik moet verder want we zijn er nog niet, bijlange niet🎼🎼🎼.

De indrukwekkende kerk van Vijlen heeft mij moed, aangezien dit net naast Vaals ligt ,het drielandenpunt is in zicht.

Natuurlijk ligt het volgende knooppunt op een top,dus zwoegen geblazen ben oververhit en dien dan ook 1/2 h af te koelen, gelukkig heb ik een mooi uitzicht over de vallei.

Puur op wilskracht fiets ik verder langs het huis van koningin Beatrix haar opa, de frankenhofmolen ,een indrukwekkende watermolen en tenslotte kom ik aan de Gemmenicher dwz de beklimming naar het drielandenpunt.

Wat een pokke beklimming en het begint nog te regenen ook, even schuilen in een bushokje van de TEC ,onze Waalse collega’s.

Aha ik zie de uitkijktoren,Joepi het drielandenpunt is in zicht ,als ik aangekomen ben heb ik welgeteld 73,82 km op de teller ,normaal is dat een paar km minder, aangezien ik enkele keren terug moeten fietsen ben omdat ik een knooppunt miste.

Ben er echter nog niet vanaf ,want dien nog te fietsen naar mijn overnachting van de volgende dag.

En begin dus de eerste 2 knooppunten van de officiële grensroute dagetappe 1 af te fietsen tot aan de kerk in Moresnet-Chapelle. Van daaruit is het nog een 2 tal km tot aan het Parkhotel in Kelmis.

De fietstocht via knooppunt 91 en 5 gaat dwars door het Pruisbos. Een redelijk vermoeiende tocht aangezien het heuvelachtig is en onverhard. Dus sta op scherp bij de afdalingen.

Het is 18h15 als ik toekom en heb net geen 80 km op de teller.

Via een code in te tikken kan ik binnen,ware het niet dat de deur steeds dicht valt.

Ik probeer eerst een magazine dubbel geplooid onder de deur,dan tussen de deur te proppen,ben wel geen octopus hè😩 Gelukkig is er nog een behulpzame toeschouwster die op het terras mij zag sukkelen.

Zet de bagage op de kamer en ga vlug naar de Carrefour achter iets om te eten en drinken,als kers op de taart krijg ik nog een wolkbreuk over me heen😩.

Na eerst mijn bagage op orde te zetten voor morgen, een douche en dan pas eten mmm lekker. Nu nog de blog aanvullen en dodo morgen terug een pittige dag.

En tenslotte nog dit om van te balen,onderweg mijn soft Shell jasje verloren,provisoir vastgebonden aan de achter bagage. Was dus geen goed idee. Moraal van het verhaal, steeds alles goed opbergen🧐

Mooie route met geweldige indrukken, maar vermoeiend.